Καλή Λαμπρή ! Μέγα Σάββατον Μέμνησω! Όλα στερέψαν σιγά σιγά. Τα περιστέρια πετούν αργά Σε λίμνες άνυδρους βάλτους υγρούς Σε διψασμένους κήπους κι αγρούς. Μέμνησο τῶν  παιδίων α  σοὶ  ἔδωκε ὁ Θεός Πίσω απ’ τους λόφους τους χαμηλούς Με τους προφήτες και τους τρελούς Στέκουν παράμερα τρία παιδιά Σα γλαροπούλια στην αμμουδιά. τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λελάληκα ὑμῖν πνεῦμά ἐστιν καὶ ζωή ἐστιν. Μες των καιρών την ανημποριά […]

Αν μπορούσες να ακουστείς θα σου έδινα την ψυχή μου να την πας ως την άκρη του κόσμου. να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα αναμμένα για τα Χριστούγγενα – στο τζάκι του Νέγρου ή του Έλληνα χωρικού. Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά στα παράθυρα των φυλακισμένων. Εγώ μπορεί να μην υπάρχω ως αύριο. Αν […]

Καλή Λαμπρή ! Μέγα Σάββατον Μέμνησω! Όλα στερέψαν σιγά σιγά. Τα περιστέρια πετούν αργά Σε λίμνες άνυδρους βάλτους υγρούς Σε διψασμένους κήπους κι αγρούς. Μέμνησο τῶν  παιδίων α  σοὶ  ἔδωκε ὁ Θεός Πίσω απ’ τους λόφους τους χαμηλούς Με τους προφήτες και τους τρελούς Στέκουν παράμερα τρία παιδιά Σα γλαροπούλια στην αμμουδιά. τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λελάληκα ὑμῖν πνεῦμά ἐστιν καὶ ζωή ἐστιν. Μες των καιρών την ανημποριά […]