George Monbiot Ο George Monbiot Joshua Richard είναι ένας Βρετανός συγγραφέας γνωστός για το περιβάλλον και την πολιτικό ακτιβισμό του.
Πέρα από τις ευχές που δίνουμε και παίρνουμε αυτές τις μέρες ας διαθέσουμε από λίγα λεπτά της ώρας ο καθένας μας για να συλλάβει τη σοβαρότητα των όσων μας “δωρίζει” με την πέννα του ο George Monbiot…
~~~
Δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζονται, τίποτα που να μην έχουν ήδη, τίποτα που να θέλουν ακόμα.
Οπότε τους αγοράζεις μια βασίλισσα που να κινείται με ηλιακό φως, ή ένα χάρτη τοίχου Scratch Off World.
Φαίνονται διασκεδαστικά την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων, βαρετά τη δεύτερη, ενοχλητικά από την τρίτη και μετά.
Ως τη δωδέκατη μέρα έχουν μετατραπεί σε σκουπίδια.
Για 30 δευτερόλεπτα αμφιλεγόμενης ψυχαγωγίας, ή για ένα ηδονιστικό ερέθισμα που διαρκεί όσο και μια δόση νικοτίνης, εγκρίνουμε τη χρήση υλικών των οποίων οι επιπτώσεις θα είναι ορατές για πολλές γενιές μετά.
~~~
Σε έρευνα η Annie Leonard ανακάλυψε ότι από τα υλικά που ρέουν στην καταναλωτική μας κοινωνία , μόνο το 1% παραμένει σε χρήση έξι μήνες μετά την πώλησή τους.
Ακόμα και τα αγαθά που ίσως περιμέναμε να διατηρηθούν σύντομα καταδικάζονται σε καταστροφή είτε μέσω προγραμματισμένης απαξίωσης , σπάζονται πολύ γρήγορα , είτε μέσω της αντιληπτικής απαξίωσης , είναι πια εκτός μόδας , δεν είναι μοντέρνα.
Κάποια άλλα από τα προϊόντα που αγοράζουμε, ειδικά για τα Χριστούγεννα, δε μπορούν να χάσουν τη χρήση τους, γιατί δεν είχαν καμία χρησιμότητα ποτέ.
Ένα ηλεκτρονικό μπλουζάκι drum-machine, ένας κουμπαράς Darth Vader που μιλάει, μια θήκη για το iPhone σε σχήμα αυτιού, ένας ατομικός ψύκτης για κουτάκια μπύρας, μια οδοντόκρεμα με γεύση μπέικον, ένας σκύλος που χορεύε- κανείς δεν περιμένει πως αυτά τα “δώρα” θα χρησιμοποιηθούν, ούτε ακόμα πως αυτός που τα έλαβε θα τα ξανακοιτάξει μετά τη μέρα των Χριστουγέννων.
Είναι σχεδιασμένα για να σου πουν ένα χρόνια πολλά, ίσως να προκαλέσουν και κάνα-δυο γέλια και μετά να πεταχτούν.
~~~
Καταστρέφουμε τον πλανήτη για να φτιάξουμε ηλιακά θερμόμετρα μπάνιου και επιτραπέζιους παίκτες του γκολφ.
Είναι εφιαλτικό, αλλά δεν διαφέρει πολύ από ότι κάνουμε σχεδόν όλοι στα βιομηχανοποιημένα κράτη: καταστρέφουμε τον κόσμο μας μέσω μιας άσκοπης και χωρίς νόημα κατανάλωσης.
~~~
Αυτή η καταναλωτική έκρηξη δε συνέβη τυχαία. Οι ζωές μας έχουν έτσι διαμορφωθεί για να την ενθαρρύνουν.
Οι κανόνες του παγκόσμιου εμπορίου υποχρεώνουν τις χώρες να συμμετάσχουν στο φεστιβάλ των σκουπιδιών.
Κυβερνήσεις μειώνουν τους φόρους, απορυθμίζουν τις αγορές, χειραγωγούν τα επιτόκια και όλα αυτά για να αυξήσουν την κατανάλωση. Αλλά σπάνια οι αρχιτέκτονες αυτών των πολιτικών σταματάνε να σκεφτούν «δαπάνες γιατί, για πιο πράγμα;».
Όταν όλα τα θέλω , όλες οι ανάγκες και τα χρειάζομαι έχουν πραγματοποιηθεί , από αυτούς που έχουν λεφτά και μπορούν να ξοδεύουν , η ανάπτυξη εξαρτάται από τις πωλήσεις εντελώς άχρηστων πραγμάτων.
Η επισημότητα του κράτους, η δύναμη και η μεγαλοπρέπειά του, αξιοποιούνται στην υπηρεσία της παράδοσης στην πόρτα μας του «Terry της Χελώνας που Βρίζει».
~~~
Έτσι, οι κυβερνήσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι διαφημιζόμενοι έχουν συνδέσει τόσο αποτελεσματικά την κατανάλωση με την ευημερία και την ευτυχία που το να λες τα παραπάνω σημαίνει το να βρίσκεσαι εκτεθειμένος στο χλευασμό και την κοροϊδία.
Σε μία από τις εκπομπές “Ηθικός Λαβύρινθος” (Moral Maze) το μεγαλύτερο μέρος του πάνελ μαζεύτηκε για να κοροϊδέψει την ιδέα της μικρότερης κατανάλωσης και να τη συνδέσει με τον ολοκληρωτισμό.
Όταν ο κόσμος τρελαίνεται, αυτοί που αντιστέκονται χλευάζονται , γελοιοποιούνται και περιφρονούνται.
Ψήστε τα ένα κέικ, γράψτε τους ένα ποίημα, δώστε τους ένα φιλί, πείτε τους ένα αστείο, αλλά για χάρη του Θεού σταματήστε να σκουπίζετε τον πλανήτη για να πείτε σε κάποιον που σας ενδιαφέρει. Το μόνο που δείχνει είναι ότι δεν το κάνετε.
Φτιάξτε για τους ανθρώπους που αγαπάτε ένα κέικ , γράψτε τους ένα ποίημα, δώστε τους ένα φιλί, πείτε τους ένα ανέκδοτο, αλλά σταματήστε να καταστρέφετε τον πλανήτη για να πείτε σε κάποιον που σας ενδιαφέρει πως νοιάζεστε , γιατί αλλιώς το μόνο που αποδεικνύεται είναι το αντίθετο.
Το άρθρο “To Δώρο του Θανάτου: Για τη φρενίτιδα της χριστουγεννιάτικης κατανάλωσης”
είναι του George Monbiot, δημοσιεύτηκε στη Guardian στις 11 Δεκέμβρη 2012
Το μετέφρασα και το παραθέτω για όποιον τον ενδιαφέρουν οι απόψεις του George Monbiot
Δεν είμαι ιδιαίτερα καλή στη μετάφραση , όσοι γνωρίζουν αγγλικά και θέλουν μπορούν να το διαβάσουν στην Αγγλική έκδοση:https://www.monbiot.com/2012/12/10/the-gift-of-death/
- Tags: George Monbiot, ntina, Χριστούγεννα
